Date: 11/5/2009

• Source: https://www.ibz.rrn.fgov.be/fr/commissions/publicite-de-ladministration/avis/2009/ADVIES-2009-34.pdf
• Copie locale: advies-2009-34.pdf

Commissie voor de toegang tot en het
hergebruik van bestuursdocumenten

     Afdeling openbaarheid van bestuur




                     11 mei 2009




                ADVIES 2009-34

over de toegang tot een grondige juridische analyse

                    (CTB/2009/39)
                                                                         2

   1. Een overzicht

Op 23 februari 2009 vroegen dhr. X en dhr. Y, namens hun cliënt Z aan
de heer Albert Wauthier, regeringscommissaris bij het BIBF om toegang
te krijgen tot het document waarvan de inhoud wordt omschreven als
volgt: “grondige juridische analyse van een gelijkaardige situatie
betreffende een ander instituut dat onder dezelfde regelgeving valt als
het BIBF”.

Bij brief van 9 maart 2009 werd het verzoek afgewezen omdat het een
nominatief document betreft dat een waardeoordeel bevat van een met
naam genoemd persoon. Er werd geoordeeld dat het persoonlijke belang
van de betrokkene niet opweegt tegen het belang van de in de nota
vermelde persoon van wie de identiteit op basis van de inhoud, en zelfs
bij weglating van de naam, kan achterhaald worden.

Op 7 april 2009 richtte dhr. X een verzoek tot heroverweging aan dhr. A.
Wauthier en vroeg de Commissie voor de toegang tot en het hergebruik
van bestuursdocumenten, afdeling openbaarheid van bestuur, hierna
Commissie genoemd, om een advies.

   2. De ontvankelijkheid
         ontvankelijkheid van de adviesaanvraag

De adviesaanvraag werd tegelijkertijd ingediend met het verzoek tot
heroverweging zodat aan de wettelijke voorwaarde van de
gelijktijdigheid zoals die is gesteld in artikel 8, § 2 van de wet van 11
april 1994 betreffende de openbaarheid, is voldaan.

De aanvraag is gericht tot de regeringscommissaris van het B.I.B.F. De
regeringscommissaris van het B.I.B.F. is een afgevaardigde van de
federale regering en moet als zodanig worden beschouwd als een federale
administratieve overheid in de zin van artikel 1, tweede lid, 1° van de
wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur. Dit
blijkt ook zonder meer uit het arrest van de Raad van State in de zaak nr.
110.938 van 3 oktober 2002.

Er bestaat weinig twijfel over dat het bestuursdocument in kwestie moet
worden beschouwd als een document van persoonlijke aard. Een
document van persoonlijke aard is “een bestuursdocument dat een
beoordeling of een waardeoordeel bevat van een met naam genoemd of
                                                                       3

gemakkelijk identificeerbaar natuurlijk persoon of de beschrijving van
een gedrag waarvan het ruchtbaar maken aan die persoon kennelijk
nadeel kan berokkenen”. Om toegang te kunnen hebben tot een
dergelijk bestuursdocument moet de aanvrager over een belang
beschikken. De Commissie is van mening dat de betrokkene wel degelijk
het vereiste belang heeft om toegang te krijgen tot dit bestuursdocument
aangezien hij op grond van de argumenten in dit document eveneens
werd afgezet als voorzitter van dhr. Roland Smets werd afgezet als
voorzitter van het B.I.B.F.


   3. De gegrondheid van de adviesaanvraag

Artikel 32 van de Grondwet en de wet van 11 april 1994 betreffende de
openbaarheid garandeert een recht van toegang tot bestuursdocumenten.
Als principe geldt dat elk bestuursdocument openbaar is, tenzij een of
meer uitzonderingsgronden moeten worden ingeroepen die op dit
moment de openbaarmaking verhinderen. Ook al heeft de aanvrager het
vereiste belang, dan nog verhindert dit niet dat de informatie in het
gevraagde bestuursdocument moet worden afgetoetst aan de
uitzonderingsgronden in artikel 6 van de wet van 11 april 1994. In casu
stelt de Commissie vast dat de regeringscommissaris moet nagaan of door
de openbaarmaking van het gevraagde bestuursdocument schade zou
worden berokkend aan de persoonlijke levenssfeer van een persoon.
Daarbij moet rekening worden gehouden met het eventueel bestaan van
eventueel al publiek bekende informatie en met het feit dat de omvang
van de persoonlijke levenssfeer en van een eventuele inbreuk op die
persoonlijke levenssfeer in concreto moet worden bepaald. In de mate
iemand een publieke functie vervult, zal de juridische bescherming van
de aspecten van de persoonlijke levenssfeer die op die publieke functie
betrekking hebben, minder gelden dan voor iemand die een functie
vervult in de private sector. Wordt echter vastgesteld dat de
openbaarmaking schade zou berokkenen aan de persoonlijke levenssfeer
en dit afdoende en in concreto wordt gemotiveerd, dan is de
openbaarmaking uitgesloten tenzij de betrokkene zelf met de
openbaarmaking zou instemmen. Er moet in dat geval dus geen afweging
van belangen meer plaats vinden. Omwille van artikel 4, 3° van de wet
van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van
bestuurshandelingen, mag die motivering echter niet voor gevolg hebben
                                                                       4

dat deze op zich afbreuk zou kunnen doen aan de eerbied voor het privé-
leven.

Zelfs als de hiervoor vermelde uitzonderingsgrond van toepassing is, dan
moet nog rekening worden gehouden met 6, § 4 van de wet van 11 april
1994 op grond waarvan slechts die informatie aan de openbaarmaking
kan worden onttrokken die ook effectief onder een uitzonderingsgrond
valt. Alle andere informatie in het betrokken document dient wel
openbaar te worden gemaakt.

De Commissie wenst er ten slotte nog op te wijzen dat het argument dat
de essentie van de juridische analyse is weergegeven in de notulen van
de vergadering van 23 januari 2009 en waarover de aanvrager beschikt,
geen afdoende reden is om de openbaarmaking te weigeren. Dit
argument vormt immers geen uitzonderingsgrond uit de wet van 11 april
1994 betreffende de openbaarheid van bestuur.


Brussel, 11 mei 2009.




   F. SCHRAM                                              J. BAERT
   secretaris                                            voorzitter