Cadas > Cada fédérale > Publicité de l'administration > Avis
Date: 2/6/2014
Commissie voor de toegang tot en het
hergebruik van bestuursdocumenten
Afdeling openbaarheid van bestuur
2 juni 2014
ADVIES 2014-45
met betrekking tot een weigering tot openbaarmaking
van verslagen van de Algemene Inspectie van de
Federale en Lokale Politie
(CTB/2014/35)
2
1. Een overzicht
Bij brief van 13 augustus 2013 vraagt de heer Yves Delepeleire, namens
de krant De Standaard, aan de Minister van Binnenlandse Zaken om de
inspectieverslagen van de Algemene Inspectie van de federale en lokale
politie over het optreden van de politiediensten bij de gedwongen
repatriëringen van migranten zonder papieren, over de voorbije drie jaar.
Bij brief van 12 september 2013 weigert de kabinetschef om op deze
vraag in te gaan. Hij stelt dat tot op vandaag slechts één samenvattend
inspectieverslag/jaarverslag met betrekking tot 2012 aan de minister
werd gestuurd, maar nog niet aan het parlement werd overhandigd. Dit
verslag kan dan ook nog niet publiek worden gemaakt op grond van
artikel 6, § 3, 1° van de wet van 11 april 1994. Bovendien bevatten alle
andere verslagen identiteitsgegevens, politionele informatie en
vermelden al dan niet strafrechtelijke inbreuken, zodat het
bekendmaking omwille van redenen van privacy en beroepsgeheim niet
openbaar kunnen worden gemaakt.
Tegen deze weigering dient de heer Delepeleire bij mail van 18
september 2013 een verzoek tot heroverweging in. Tegelijkertijd vraagt
hij de Commissie voor de toegang tot en het hergebruik van
bestuursdocumenten, afdeling openbaarheid van bestuur, hierna
Commissie genoemd, om een advies.
De Commissie sprak zich over deze adviesaanvraag uit in advies 2013-50.
Bij brief van 20 februari 2014 dient Ann Devroe namens de N.V.
Mediahuis, uitgever van De Standaard, namens haar hoofdredacteurs en
de heer Delepeleire, redacteur bij die krant een nieuw aanvraag tot
openbaarmaking in om toegang te krijgen tot de inspectieverslagen van
de Algemene Inspectie van de federale en lokale politie over het
optreden van de politiediensten bij gedwongen repatriëringen van
migranten zonder papieren. De vraag werd echter niet langer beperkt tot
de inspectieverslagen van de laatste 3 jaar.
De aanvrager ontving op de aanvraag slechts een ontvangstbevestiging
van 24 februari 2014.
3
Aangezien niet werd geantwoord binnen de door de wet van 11 april
1994 bepaalde termijn van dertig dagen om de beslissing ter kennis te
brengen van de aanvrager is een stilzwijgende weigeringsbeslissing tot
stand gekomen.
Tegen deze stilzwijgende weigeringbeslissing heeft de aanvrager bij brief
van 9 mei 2014 een verzoek tot heroverweging ingediend bij de minister
van binnenlandse Zaken en tegelijkertijd de Commissie om een advies
gevraagd.
2. De ontvankelijkheid van de adviesaanvraag
De Commissie is van oordeel dat het verzoek om advies ontvankelijk is.
Het verzoek tot heroverweging gericht aan de minister van Binnenlandse
Zaken en het verzoek om advies aan de Commissie zijn immers
tegelijkertijd ingediend.
3. De gegrondheid van de adviesaanvraag
Artikel 32 van de Grondwet en de wet van 11 april 1994 betreffende de
openbaarheid van bestuur gaan uit van de principiële openbaarheid van
alle bestuursdocumenten. De openbaarmaking kan slechts worden
geweigerd op grond van beperkingen vermeld in de wet van 11 april
1994 en het inroepen ervan in concreto en op pertinente wijze kunnen
worden gemotiveerd.
De Commissie is van oordeel dat de afwezigheid van een beslissing van
de Minister van Binnenlandse Zaken over het verzoek tot heroverweging
ingediend op 18 september 2013 en van een beslissing over de nieuwe
aanvraag van 20 februari 2014 over de vraag om toegang niet in
overeenstemming is met wat burgers van behoorlijk bestuur kunnen
verwachten.
De Commissie wil er vooreerst op wijzen dat de vraag uitgaat van de pers
die in een democratische rechtsstaat een bijzondere rol vervult. Daarom
is ze van mening dat de aanvrager in principe het vereiste belang heeft
om toegang te krijgen tot documenten van persoonlijke aard. Bijgevolg
kan de openbaarmaking om die reden niet worden geweigerd. Dit moet
wel steeds in concreto worden beoordeeld. Als wordt geoordeeld dat het
vereiste belang aanwezig is, dan moet wel nog worden nagegaan of
4
eventueel bepaalde uitzonderingsgronden moeten of kunnen worden
ingeroepen.
Voor zover de minister er echter niet in slaagt om één of meer
uitzonderingsgronden in te roepen en dit inroepen behoorlijk in
concreto motiveert, is ze ertoe gehouden de gevraagde
bestuursdocumenten openbaar te maken. Weliswaar dient de minister
bijzondere aandacht te besteden aan het feit dat de gevraagde
inspectierapporten informatie kunnen bevatten waarvan de
openbaarmaking afbreuk doet aan de persoonlijke levenssfeer. Daarbij
wil de Commissie er wel op wijzen dat voor zover informatie betrekking
heeft op leden van de politie de persoonlijke levenssfeer niet zomaar kan
worden ingeroepen ten aanzien van handelingen die zij stellen in de
uitoefening van hun beroep. Ook moet de minister nagaan of door de
openbaarmaking geen inbreuk zou worden gepleegd aan het geheim van
het opsporings- en gerechtelijk onderzoek zoals gegarandeerd door de
artikelen 28 quinquies en 57 van het Wetboek van Strafvordering in
combinatie met artikel 6, § 2, 2° van de wet van 11 april 1994 en dat het
belang van de openbaarmaking niet opweegt tegen de opsporing en
vervolging van strafbare feiten zoals voorzien in artikel 6, § 1, 5° van de
wet van 11 april 1994.
Brussel, 2 juni 2014.
F. SCHRAM M. BAGUET
secretaris voorzitster