Cadas > Cada fédérale > Publicité de l'administration > Avis
Date: 3/3/2014
Commissie voor de toegang tot en het
hergebruik van bestuursdocumenten
Afdeling openbaarheid van bestuur
3 maart 2014
ADVIES 2014-22
met betrekking tot de weigering om toegang te
verlenen tot documenten in het bezit van de
Ombudsdienst Verzekeringen
(CTB/2014/12)
2
1. Een overzicht
Bij mail van 28 januari 2014 vraagt de heer X aan de Ombudsdienst
Verzekeringen om inzage in de stukken van zijn dossier
OMBHCL13/3730 (klacht tegen AXA), meer bepaald de correspondentie
(brieven, e-mails) van de Ombudsdienst Verzekeringen aan AXA en aan
kantoor Bernaert en van de ontvangen antwoorden.
Bij mail van 19 februari 2014 antwoordt de Ombudsdienst
Verzekeringen dat zij niet onder het toepassingsgebied van de wet van 11
april 1994 valt gezien haar privaatrechtelijk karakter.
Omdat hij het hiermee niet eens is, dient de heer X bij mail van 19
februari 2014 een beroep in bij de Beroepsinstantie Openbaarheid van
bestuur en hergebruik van overheidsinformatie, afdeling openbaarheid
van bestuur die hem onmiddellijk laat weten dat zij niet bevoegd is. In
een voorgaande mail van diezelfde dag had hij de ombudsdienst
verzekeringen hiervan op de hoogte gebracht.
Bij mail van 19 februari 2014 dient hij bij de Commissie voor de toegang
tot bestuursdocumenten, afdeling openbaarheid van bestuur, hierna
Commissie genoemd, een adviesaanvraag in.
2. De ontvankelijkheid van de adviesaanvraag
De Commissie is van oordeel dat de aanvraag om een advies niet
ontvankelijk is, omdat de aanvrager voldaan heeft aan de wettelijke
vereiste van de gelijktijdigheid van het verzoek tot heroverweging aan de
Ombudsdienst Verzekeringen en het verzoek om advies aan de
Commissie in overeenstemming met artikel 8, § 2 van de wet van 11
april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur. Ook al stelt de
wetgever nauwelijks vereisten aan het verzoek tot heroverweging, toch
moet er een duidelijke relatie bestaan tussen enerzijds het verzoek tot
heroverweging en het verzoek om advies. In casu werd een beroep
ingediend bij de Vlaamse Beroepsinstantie waardoor de relatie tussen de
melding die werd gemaakt dat hij het niet eens is met de visie van de
Ombudsdienst Verzekeringen, geen duidelijke band vertoont met het
verzoek om advies.
3
Los hiervan stelt zich trouwens de vraag in welke mate de Ombudsdienst
Verzekeringen als een administratieve overheid in de zin van artikel 14,
§ 1 van de RvS-wet kan worden beschouwd. De wet van 11 april 1994 is
immers slechts van toepassing op bestuursdocumenten, d.w.z. alle
informatie, in welke vorm ook, waarover een administratieve overheid
beschikt. Zonder hierop uitgebreid in te gaan, wil de Commissie er wel
op wijzen dat de Ombudsdienst Verzekeringen werd ingesteld door
artikel 2 van het koninklijk besluit houdende wijziging van de
klachtenbehandeling in de verzekeringssector bepaald in het koninklijk
besluit van 22 februari 1991 houdende algemeen reglement betreffende
de controle op de verzekeringsondernemingen en van het koninklijk
besluit van 25 maart 1996 tot uitvoering van de wet van 27 maart 1994
betreffende de verzekeringsbemiddeling en de distributie van
verzekeringen. Daarbij werd bepaald dat zij onder de vorm van een
rechtspersoon moet worden ingericht. De Ombudsdienst Verzekeringen
werd opgericht door private beroepsactoren als een vereniging zonder
winstoogmerk, waarvan de oprichtingsakte op 9 oktober 2006 werd
neergelegd ter griffie van de rechtbank van Koophandel te Brussel. Uit
de rechtspraak van de Raad van State en het Hof van Cassatie blijkt dat
een private organisatie slechts kan worden beschouwd als een
administratieve overheid voor zover zij eenzijdig bindende
bevoegdheden heeft. Het is daarbij onvoldoende dat een instelling een
taak van algemeen belang vervult. De Ombudsdienst Verzekeringen
heeft de bevoegdheid niet om eenzijdig bindende beslissingen te nemen,
maar onderzoekt slechts klachten en treedt bemiddeld op in
verzekeringsgeschillen.
Brussel, 3 maart 2014.
F. SCHRAM M. BAGUET
secretaris voorzitster