Cadas > Cada fédérale > Publicité de l'administration > Avis
Date: 14/12/2009
Commissie voor de toegang tot en het
hergebruik van bestuursdocumenten
Afdeling openbaarheid van bestuur
14 december 2009
ADVIES 2009-96
over de weigering om toegang te geven tot collectieve
arbeidsovereenkomsten onder de voorwaarden van de
wet van 11 april 1994 en de daarbij horende
tariefregeling
(CTB/2009/99)
2
1. Een overzicht
Op 20 november 2009 vraagt de heer Herman Claus bij mail aan de FOD
Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg om een kopie van de CAO
van 5 maart 2009 op grond van het koninklijk Besluit van 17 augustus
2007 tot vaststelling van het bedrag van de vergoeding verschuldigd voor
het ontvangen van een afschrift van een bestuursdocument of een
document met milieu-informatie en niet op grond van het koninklijk
besluit van 7 november 1969 tot vaststelling van de modaliteiten van
neerlegging van de collectieve arbeidsovereenkomsten.
Bij mail van 24 november 2009 stelt de FOD Werkgelegenheid, Arbeid
en Sociaal Overleg dat de wet van 11 april 1994 niet van toepassing is op
de niet-algemeen verbindend verklaarde collectieve
arbeidsovereenkomsten. Bovendien wordt ingeroepen dat de wet van 11
april 1994 geen afbreuk wenst te doen aan wetsbepalingen die in een
ruimere openbaarheid van bestuur voorzien en dat het koninklijk besluit
van 7 november 1969 als een dergelijke regeling moet worden
beschouwd.
Bij mail van 9 december 2009 dient de heer Claus een verzoek tot
heroverweging in en hij vraagt diezelfde dag bij mail aan de Commissie
voor de toegang tot en het hergebruik van bestuursdocumenten, afdeling
openbaarheid van bestuur om een advies.
2. De ontvankelijkheid van de adviesaanvraag
De adviesaanvraag werd tegelijkertijd ingediend met het verzoek tot
heroverweging, zodat aan de wettelijke voorwaarde van de
gelijktijdigheid zoals die is gesteld in artikel 8, § 2 van de wet van 11
april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur, werd voldaan.
Aangezien de aanvraag geen betrekking heeft op een document van
persoonlijke aard, moet de aanvrager geen belang aantonen. De aanvraag
om advies is bijgevolg ontvankelijk.
3. De gegrondheid van de adviesaanvraag
De Commissie is van mening dat de weigeringsbeslissing van de FOD
Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg een tegenstrijdigheid bevat.
Ofwel is een niet-algemeen verbindend verklaarde collectieve
3
arbeidsovereenkomst geen bestuursdocument en is de wet van 11 april
1994 niet van toepassing en kan ze bijgevolg niet worden ingeroepen,
ofwel moet het document wel worden gekwalificeerd als een
bestuursdocument en kan een beroep worden gedaan op de bepalingen
van de wet van 11 april 1994.
De Commissie is van mening dat voor zover de niet-algemeen
verbindend verklaarde collectieve arbeidsovereenkomsten in het bezit
zijn van de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg en deze
hierover beschikt, zij moeten worden beschouwd als
bestuursdocumenten in de zin van de wet van 11 april 1994 betreffende
de openbaarheid van bestuur. Om van een bestuursdocument te spreken
is het immers niet relevant wie dergelijk document tot stand heeft
gebracht.
Artikel 13 van de wet van 11 april 1994 bepaalt dat deze wet geen
afbreuk doet aan de wetsbepalingen die in een ruimere openbaarheid van
bestuur voorzien. Om artikel 13 in te kunnen inroepen is wel vereist dat
de gunstigere regeling aanwezig is in een formele wetsbepaling en
bijgevolg niet in een koninklijk besluit. De Commissie is dan ook van
mening dat het koninklijk besluit van 7 november 1969 tot vaststelling
van de modaliteiten van neerlegging van de collectieve
arbeidsovereenkomsten niet kan worden beschouwd als een regeling die
een ruimere openbaarheid bevat die aan de vereisten van artikel 13 van
de wet van 11 april 1994 voldoet.
Het feit dat een document moet beschouwd worden als een
bestuursdocument in de zin van de wet van 11 april 1994 betekent nog
niet dat op het verkrijgen ervan geen specifieke vergoedingsregelingen
van toepassing kunnen zijn voor zover die door de koning zijn
vastgelegd. Om echter in overeenstemming te zijn met de geest van
artikel 32 van de Grondwet mogen deze vergoedingen geen hindernis
vormen voor de uitoefening van de in dit artikel vervatte grondrecht en
dienen ze redelijk te zijn. De Commissie stelt vast dat de tarifering
vastgelegd in het KB van 17 augustus 2007 tot vaststelling van het bedrag
van de vergoeding verschuldigd voor het ontvangen van een afschrift
van een bestuursdocument of een document met milieu-informatie heel
wat voordeliger is dan deze in het KB van 7 november 1969 tot
vaststelling van de modaliteiten van neerlegging van de collectieve
arbeidsovereenkomsten, zodat het in bepaalde omstandigheden om een
4
hindernis kan gaan. Zolang echter het KB van 7 november 1969 niet is
opgeheven, dient de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg
echter dit specifieke KB met de daarin vervatte tarifering toe te passen.
Brussel, 14 december 2009.
F. SCHRAM J. BAERT
secretaris voorzitter